حملات سایبری به دستگاه‌ها و سامانه‌های حاکمیتی مانند آنچه آبان ماه 1400 اتفاق افتاد و سیستم توزیع بنزین ایران راه به هم ریخت از جنس سیاسی-امنیتی بوده و هست.

شمخانی که در ماه‌های اخیر نامش با مذاکرات موفق ایران و عربستان گره خورده بود، از دید برخی ناظران می‌توانست تبدیل به گزینه‌ای برای ورود به پرونده هسته‌ای شود اما سرنوشت او در «شعام» به شکل دیگری رقم خورد.

چند روز پیش رئیس دانشگاه تهران در نشستی اظهار داشت ایران در صدر کشورهایی است که دانشجویانش به کشورهای جهان اول سفر می‌کنند.

نگاهی به تقابل شکل‌گرفته درباره خالص‌سازی یادآور جنگ‌واژه‌هایی است که دو طرف طی سال‌های اخیر علیه یکدیگر به کار برده‌اند و برخی از آن‌ها از جمله «دولت چهار درصدی‌ها»، «حمله گازانبری»، «دیوارکشی در خیابان»، «حقوق‌های نجومی»، «املاک نجومی» و ... هنوز در منازعات به اقتضای مسائل و وقایع سیاسی تکرار می‌شود.

به رغم جمع شدن احتمالی این ماجرا در روزهای آینده، برای بسیاری افشاگری‌های مربوط به رانت خودرویی به مثابه یک گریپاژ سیاسی در دستگاه‌های حاکمیتی و رابطه میان آن‌ها با مردم آثار خود را برجای خواهد گذاشت.

در مقایسه با ناهار نخستی که رئیسی میهمان سوری‌ها بود و متن این سفر خبرساز شد، ناهار یا روز دوم تحت تاثیر حواشی قرار گرفت.

قالیباف در جلسه روز بعد از استیضاح اظهار داشت با هر متخلفی که بخواهد با تهمت، بحث 75 خودروی شاسی‌بلند را پیگیری کند، برخورد می‌کنم. وی همچنین اظهار داشت رئیس جمهور با اظهارات شفاف اجازه نداد استیضاح بهانه‌ای برای تصویرسازی اختلاف قوا باشد.

عراق پارسال 19.2 درصد از مجموع صادرات ایران را به خود اختصاص داده و با 10 میلیارد و 237 میلیون دلار دومین مقصد صادراتی بعد از چین بوده است. چینی‌ها پارسال نزدیک به 14.5 میلیارد دلار واردات از ایران داشتند.

ناظران می‌گویند رخدادهای اخیر نشانگر قرار گرفتن طیفی از مجلس‌ها در وضعیت «بازی چیکن» یا «بزدل» با دولت است

به موازات طرح دیدگاه‌های مختلف درباره اینکه چگونه قوای سیاسی به خصوص در جریان اصولگرایی می‌خواهند مفهوم وحدت را تفسیر و اجرا کنند، چهره‌های سیاسی این جریان دیدگاه‌های مختلفی درباره اختلافات درونی این جریان دارند.