مدت‌ها است که تحول‌خواهان، توسعه‌طلبان و دگراندیشان، آشفته و آزرده از استعمار و تحریم خارجی و استثمار و استبداد داخلی، در صدد بودند که تغییر اساسی در اوضاع اسفبار اقتصادی و سیاسی جامعه و حکومت ایجاد کنند

برخی با اشاره به وضعیت فعلی که پنجشنبه‌ها نیمه‌تعطیل است این وضعیت را ناعادلانه توصیف می‌کنند

مشخص نیست از میان هزاران کانال مجازی که تحت عنوان صیغه و ازدواج موقت و همسریابی و ... فعالیت دارند کدام یک صاحب مجوزند و مجوزشان تا کجا دستشان را در این عرصه بازگذاشته است.

این روزها «روان‌درمانی» برای بسیاری مهم است و یکی از پُزها و ژست‌های جدید کافه ای و مجامع روشنفکرنما در کنار دکتر تغذیه، داشتن روان‌درمان است که به دیگران نیز آن را با آب و تاب توصیه می کنند.

بسیاری اصرار دارند تنها راه با حجاب کردن بی‌حجابان، استفاده از ظرفیت‌های قانونی است

اعضای جامعه درگیر افسردگی مدنی به زنی یا مردی شباهت دارند که در زندگی مشترک تحقیر می‌شود، کتک می‌خورد و و به کرات جفا می‌بیند و به او خیانت می‌شود اما نه زورش می‌رسد که همسرش را تغییر دهد

آنان حق دارند با همه‌ی نشریات، شبکه‌های متنوع خبری و تلویزیونی و رادیویی، نیز در فضای مجازی با هدف نجات کشور یا توسعه‌ی آن، گفت وگو و انتقاد کنند و با کِلکِ زبان بُریده‌شان در صفحه‌های توییتری خود، بنویسند و تمام مقام‌ها را مورد نوازش قرار دهند! بی آن که نیروهای نظامی و امنیتی متعرضشان شوند.

پدیده «آشنا داری؟» حالا به یک رویه در جامعه ایران تبدیل شده است؛ جامعه‌ای که خود را وارث تمدن چند هزار ساله می‌داند.

 پس از سه سال و چند ماه مبارزه جانفرسا با کرونا و مطالبه‌گری قانونی در خصوص مطالبات توسط کادر سلامت و به‌خصوص تلاش برای برقراری فوق‌العاده خاص ، نتیجه‌ای به معنی واقعی کلمه «هیچ» عایدشان شد.

چند روز پیش رئیس دانشگاه تهران در نشستی اظهار داشت ایران در صدر کشورهایی است که دانشجویانش به کشورهای جهان اول سفر می‌کنند.