صرف نظر از سناریوهای مطرح شده نگاهی به انگیزه‌های اسرائیل نیز می‌تواند به حدس زدن درباره نوع پاسخ کمک کند

بعد از عملیات توفان الاقصی و در پی آن حمله ی گسترده ی اسراییل به باریکه ی غزه و نیز پایگاه های حزب الله در جنوب لبنان، این کشور در آستانه ی جنگ نهم قرار گرفته است.

با توجه به ملاحظات انتخاباتی، حرکت به سمت برخورد با ایران با توجه به مواضع رسمی که تهران در پیش گرفته به معنای زدن مهر تایید بر ادعاهای رقبای جمهوریخواه مبنی بر اشتباه بودن سیاست دموکرات‌ها در قبال جمهوری اسلامی است و بایدن پیر و محافظه‌کار هم زیر بار تبعات آن نخواهد رفت.

نتانیاهو در حالی از تشدید درگیری‌ها با ایران سخن می‌گوید که موقعیت سیاسی متزلزلی در اسرائیل دارد. به تازگی رئیس ستاد کل نیروهای دفاعی اسرائیل اظهار داشته دیگر اعتمادی به رهبری نتانیاهو وجود ندارد و خواهان انتخابات زودهنگام هستیم. در همین حال فشار افکار عمومی و تظاهرکنندگان در اراضی اشغالی برای تعیین تکلیف جنگ و آزادی گروگان‌های اسرائیلی در حال افزایش است.

تعلیق تحریم‌های نفتی آمریکا علیه ونزوئلا، تداوم جریان نفت روسیه و ایران به سمت بازارهای جهانی، تداوم تنش‌ها در خاورمیانه و ... متغیرهایی است که از دید برخی تحلیلگران بر سمت و سوی بازارها تاثیر خواهد داشت.

در هیات حاکمه آمریکا بر خلاف دوره «باراک اوباما» دوگانگی حتی در سیاست‌های اعلانی در قبال رفتارهای تل‌آویو به چشم نمی‌آید

مطابق عقاید دینی و تاریخی صهیونیست ها ، «اورشلیم در فلسطین سرزمین موعود یهودیان است و خداوند این سرزمین و پیرامون آن را (باریکه غزه و کرانه ی باختری و مزارع شبعا و بلندی های جولان) که بخشی از آن است به قوم برگزیده ی خود بخشیده است!»

آمریکا بخش قابل توجهی از نیازهای نفتی خود را تولید می‌کند و واردات نفتی از خلیج فارس به تنها ۹٪ از کل نیاز واشنگتن محدود شده است. در مقابل، وابستگی چین به نفت خلیج فارس افزایش یافته و بیش از ۵۰٪ واردات نفتی پکن از این منطقه تامین می‌شود.

پرسشی که مطرح است اینکه آیا سران صهیونیستی متوجه عواقب رفتار ضدانسانی و به عبارتی قضاوت تاریخ و افکار عمومی نیستند؟

معادلات میدانی روزهای اخیر حکایت از آن دارد که اسرائیل اکنون به‌جای حمله زمینی یکپارچه به دنبال گسترش نفوذ و پیشروی تدریجی در باریکه غزه است و بر این اساس، حملات هوایی، موشکی و همچنین دریایی خود را تنظیم می‌کند.