نگاهی به نوع اطلاع‌رسانی رسانه‌های رسمی داخلی و فارسی‌زبان‌های خارجی در این زمینه حاکی از دوقطبی کاملی است که در پرونده‌های امنیتی اینچنینی شکل می‌گیرد

نگاهی به تقابل شکل‌گرفته درباره خالص‌سازی یادآور جنگ‌واژه‌هایی است که دو طرف طی سال‌های اخیر علیه یکدیگر به کار برده‌اند و برخی از آن‌ها از جمله «دولت چهار درصدی‌ها»، «حمله گازانبری»، «دیوارکشی در خیابان»، «حقوق‌های نجومی»، «املاک نجومی» و ... هنوز در منازعات به اقتضای مسائل و وقایع سیاسی تکرار می‌شود.

کسی به این پرسش پاسخ نمی‌دهد که جداسازی فضای از پیش جدا شده میان بانوان و آقایان در مترو، کدام مطالبه عمومی را برآورده می‌کند و این دیوارهای گلدار، چرا به سهم پیشین بانوان از فضای مترو تجاوز کرده است.

سرکردگان اپوزیسیونی که چندی پیش دور یک منشور به نام همبستگی یا مهسا جمع شده بودند، حالا زد و خوردی علنی دارند و هوادارانشان را در فضای مجازی به فحاشی علیه دیگری برمی‌انگیزند

از نظر خودشیفته‌ی قلدرمآب، آدم‌ها دو دسته‌اند، برنده یا بازنده. پس اگر نتواند این بازی را ببرد بازنده است. آنها قادر به تعاملات انسانی همدلانه با دیگران نیستند. او با انتقال حس بازنده بودن به دیگران(فرافکنی) از شرّ خودِ بازنده‌اش خلاص می‌شود.

حتی خوش‌بین‌ترین مقامات اسرائیلی نیز حاضر نیستند روی تغییر رژیم در تهران شرط‌بندی کنند

همه‌پرسی از سازوکارهایی است که قانون اساسی جمهوری اسلامی برای گره‌گشایی از مسائل کشور بر آن صراحت دارد.

همزمان با طرح موضوع الزام بانک‌ها و سایر مراکز اینچنینی به ارائه ندادن خدمات به بی‌حجابان، از وزارت آموزش و پرورش و علوم  و بهداشت هم اظهارنظرهایی درباره ارائه نشدن خدمات به دانش‌آموزان و دانشجویان بی‌حجاب صادر شده است

واقعا چه اتفاق دیگری باید بیافتد که طیفی متوجه شوند زورآزمایی مردم با مردم نتیجه‌ای جز تباهی جمعی در پی‌نخواهد داشت؟

در فضای پسااعتراضات ایران که آمریکا و به طور خاص کشورهای اروپایی مواضع شدیدی را محکومیت جمهوری اسلامی و در حمایت از اپوزسیون خارج‌نشین نشان دادند، اصرار کاخ سفید بر تمرکز روی مساله مبادله زندانیان بین ایران و آمریکا است.