تکلیف آمریکا روشن است، ما هم باید تکلیفمان را روشن کنیم. اگرچه دیوار بی‌اعتمادی بلند است و قدرت‌های جهانی از جمله آمریکا بر اساس منافع خود رفتار می‌کنند، ولی این مساله نباید به انفعال و خودداری ما از بهره‌گیری از ابزار دیپلماسی و گفت‌وگو بیانجامد.

ترامپ برای تحقق هدف خود همزمان و همراستا با بازگرداندن سیاست فشار حداکثری، تهدیدها به صفر کردن صادرات نفتی ایران، توقف کشتی‌های نفتی و احتمالا اقداماتی ایذایی از چند کانال تلاش می‌کند که این مذاکرات هر چه زودتر کلید بخورد.

رهبر اوکراین بیش از انگلیسی‌ها البته به کشورهایی مانند فرانسه و لهستان و ... چشم دوخته تا به دلیل احساس خطر از روسیه وی را تنها نگذارند.

انتصاب‌ها و برکناری‌های کلیدی ترامپ، نشانگانی از تغییر و حرکت به سمت نوعی تعامل با ایران را بروز می‌دهد.

سقوط حکومت اسد به عنوان یکی از نتایج جنگ غزه، از دید بسیاری از تحلیلگران نگرانی دولت‌هایی چون عربستان، مصر و امارات را به دنبال داشته که از تقویت محور اخوانی به رهبری ترکیه و قطر در خاورمیانه احساس خطر می‌کنند.

رسانه‌هایی مانند «بغداد الیوم» مدعی شده‌اند وزیر خارجه عمان در سفر به ایران و دیدار با همتای ایرانی و نیز «مسعود پزشکیان» حامل پیامی بسیار مهم بوده که احتمالا به مذاکرات آتی تهران با واشنگتن مربوط است.

به رغم تاکید وزیر جدید نفت مبنی بر نبود برنامه‌ای برای گران کردن بنزین، کارشناسان اقتصادی پرونده سنگین سوبسیدهای انرژی را پاشنه آشیل دولت‌ها در ایران عنوان کرده‌اند که دولت چهاردهم ناگزیر به تصمیم‌گیری درباره آن است.

برخی رسانه‌ها و تحلیلگران معتقدند شاید استارمر بر خلاف محافظه‌کاران وارد فرایند تروریستی اعلام کردن سپاه پاسداران شده و مانند کانادایی‌ها عمل کند.

در این فضا و برای مرحله دوم انتخابات ۱۴۰۳ بسیاری می‌پرسند چه تفاوتی میان پزشکیان و جلیلی وجود دارد و امروز اساسا چه تغییری نسبت فضای قبلی وجود دارد تا دوباره به صندوق رای مراجعه کنیم.

با این اوضاع به نظر می‌رسد باید منتظر مناظرات آینده بود تا با موضوعات فرهنگی-اجتماعی و سیاسی-بین‌المللی شاید بتواند تنور انتخابات را گرم‌تر کند