رویکرد جرم‌انگارانه در تعارض با واقعیت‌هایی است که در جنبه‌های مختلف اجتماعی و دینی و سیاسی موضوع حجاب وجود دارند. مهم‌ترین مشکل این رویکرد، مساله «تناقض کارکردی» است؛ یعنی رسیدن به نقطه‌ای که کاملا متضاد با کارکرد و هدف موردنظر از اتخاذ این رویکرد است

آخرین تجربه هشتادی‌وپنجی شدن در بهارستان باعث شده تا برخی ناظران، عاقبتی مشابه طرح صیانت را برای لایحه حجاب پیش‌بینی کنند.

دولت بارها گرانی اقلام گوناگون اساسی را منکر شده اما چندی بعد تغییر قیمت‌ها به وقوع پیوسته است مانند نان که گرانیِ آن بار روانی سنگینی بر جامعه تحمیل می‌کند و خود شاخصی از گرانی محسوب می‌شود

مطالبه برخورد جدی و قاطع با عوامل قرآن‌سوزی همزمان شده با درخواست جمع‌شدن بی‌حجابی از خیابان‌ها

گروهی بازگشت گشت‌های ارشاد آن هم با نقش‌آفرینی و ترغیب دولت را غیرمنتظره قلمداد کرده‌اند حال آن که از مدت‌ها پیش نشانه‌های آن آشکار بود

پیش از این و در دوره دولت قبلی لایحه ای تدوین شده بود که 10 نقطه تهران را برای تجمعات قانونی مد نظر قرار می‌گرفت؛ تصمیمی که دیوان عدالت اداری در مهرماه 1398  آن را ابطال کرد.

در حال حاضر در بروز پدیده فحاشی جنسی آن هم توسط نوجوانان و جوانان به خصوص دانشجویان و بدتر از آن توسط دانشجویان دختر که در حوادث سال گذشته در محیط های دانشگاهی شاهد بودیم، صاحبنظران بدون بررسی  و به منظور توجیه و تطهیر این رفتارهای ناهنجار صرفا پیکان اتهام را متوجه حکومت و...کردند

بسیاری اصرار دارند تنها راه با حجاب کردن بی‌حجابان، استفاده از ظرفیت‌های قانونی است

نمایشگاه کتاب امسال دیگر همایشی برای انبساط اندیشه و آگاهی، جستجوی کتاب یا حتی دیدار با نویسندگان شاخص نیست

اجبار جواب نمی دهد و چاره ی کار دگرگونی ساختاری فرهنگ ، آموزش ، سیاست، اقتصاد جامعه و حوزه ی قدرت است.