همزمان با کش و قوس‌های ساخت خانه‌های بیست و پنج متری، انتشار اخبار و تصاویری از واحدهایی که در کشورهایی مانند امارات و عربستان به افرادِ بدون مسکن اعطا می‌شود، تفاوت عجیب و غریب وضعیت این کشورها با ایران را به نمایش می‌گذارد.

نقدینگی بزرگی که در ایران تولید می‌شود، شاخص قیمت‌های مسکن را بیش از گذشته بالا برده است

ناتوانی در پرداخت اجاره مدارس منجر به تکرار سناریوی تهدید به تخلیه از سوی مالکان در آستانه سال تحصیلی می‌شود

دولت بارها گرانی اقلام گوناگون اساسی را منکر شده اما چندی بعد تغییر قیمت‌ها به وقوع پیوسته است مانند نان که گرانیِ آن بار روانی سنگینی بر جامعه تحمیل می‌کند و خود شاخصی از گرانی محسوب می‌شود

تدابیر تسهیلاتی برای رونق بازار مسکن و تقویت توان خرید متقاضیان در رسانه‌ها مورد توجه ویژه قرار گرفته است

بر اساس اعلام وزارت راه و شهرسازی، آمارها نشان می‌دهد در حال حاضر ۳هزار ملک خالی شناسایی شده که مالکان آنها هر کدام حدود ۱۰۰ خانه دارند و بخش اعظم آن مربوط به ۳ بانک است

با وجود برآوردهایی که انجام می‌شود و می‌گوید با 60 میلیارد دلار چه می‌شود کرد، بسیاری از اقتصاددان‌ها و فعالان این حوزه تصریح می‌کنند که صاحبان ذخایر خانگی ارز در کشور اعتمادی برای سرمایه‌گذاری و ورود به بازارهایی مثل بورس ندارند.

علت برخی اظهارات سیاسیون را می‌توان در یک کلمه ساده و عامیانه جست‌وجو کرد که به راحتی اوضاع آنان را توصیف کند: «شکم سیری»

رسانه‌هایی که غالبا در اردوگاه مقابل دولت قرار می‌گیرند توصیفی متفاوت از بازار هم‌پیوند مسکن یعنی بازار اجاره بها دارند

می‌توان شاهد تنازعی تمام عیار میان آمارهای دولت و دستگاه‌ها و جریانات رقیب و همچنین میان همه این‌ها با واقعیات کف جامعه بود که بر آشفتگی و عدم برآورد صحیح از اوضاع کشور دامن می‌زند