برخی فعالان سیاسی از استانداردهای دوگانه در زمینه برگزاری تجمعات اعتراضی بشدت گلایه دارند

از دید طیفی از ناظران، برداشتن این گام به جلو در شرایطی که سال گذشته بسیاری در هول و ولای «طرح صیانت» بودند باز هم جای امیدواری را به آینده باقی می‌گذارد.

در شرایطی که برخی از تبعات امنیتی استفاده از دوربین‌های نصب شده در شهرها برای بگیر و ببند علیه بی‌حجابان و افشای موقعیت این دوربین‌ها احساس نگرانی کرده و گروهی می‌گویند جریمه‌های چند ده میلیونی به هیچ وجه با اوضاع اقتصادی ملت همخوانی ندارد، به نظر می‌رسد این قانون از جنبه‌های مختلف بی‌حجابان و باحجاب‌های دغدغه‌مند را در کنار هم قرار داده و وضعیتی بی‌سابقه را از نظر سیاسی و اجتماعی پدید آورده است.

به نظر می‌رسد دولت دست کم در مواضع اعلانی خود برای دستیابی به هدف کاهش حجم فیلترینگ تغییر تاکتیک داده و اتفاقا از دریچه استدلال‌های مخالفان رفع فیلترینگ که عمدتا از جنس امنیتی است می‌کوشد نظر آنان را تغییر دهد.

موضوع «اینترنت طبقاتی» نیز از دیگر انتقادات به وزیر ارتباطات دولت چهاردهم است که گویا جا پای «عیسی زارع پور» گذاشته است و از طبقاتی شدن اینترنت تحت عنوان «مدیریت هوشمند» یاد کرده است.

در این فضا و برای مرحله دوم انتخابات ۱۴۰۳ بسیاری می‌پرسند چه تفاوتی میان پزشکیان و جلیلی وجود دارد و امروز اساسا چه تغییری نسبت فضای قبلی وجود دارد تا دوباره به صندوق رای مراجعه کنیم.

ایجاد تحول در وضعیت گردشگری نیازمند تصمیماتی بسیار فراتر از تهیه سرویس بهداشتی مناسب و سیمکارت بدون فیلتر است زیرا تا وقتی توریستی وارد کشور نشود عملا به چنین تدارکاتی نیاز نخواهد داشت

فیلترینگ سیاستی است که پیشاپیش نتایج آن نمایان شده و مانند عرصه‌های حکمرانی سیاسی، اقتصادی و مدنی، حکمرانی ارتباطاتی نیز به دگرگونی‌های عمیق نیاز دارد

آخرین تجربه هشتادی‌وپنجی شدن در بهارستان باعث شده تا برخی ناظران، عاقبتی مشابه طرح صیانت را برای لایحه حجاب پیش‌بینی کنند.

طالبان با سلاخی خبرنگاران و دیپلمات‌های ایرانی همان کاری را کرد که اسرائیلی‌ها با هیات ربوده‌شده ایرانی در لبنان